De institutionele verschillen tussen hypotheekmarkten - zoals verschillen in de fiscale behandeling van de hypotheekrentelasten - bepalen waarschijnlijk in belangrijke mate waarom de relatie tussen huizenprijzen en particuliere consumptie in het ene land zoveel sterker is dan in het andere.
Dat stelt DNB op basis van de uitkomsten van een internationaal vergelijkende analyse (DNB uitleg bij de analyse). Nederland behoort daarin tot een groep landen met een relatief sterk verband tussen huizenprijzen en particuliere consumptie. Naast Nederland behoren ook Zweden, Ierland, Spanje, de VS, en het VK tot die groep.
Huizenbezit is voor huiseigenaren vaak het belangrijkste onderdeel van het vermogen. De voor Nederland gevonden relatie tussen huizenprijzen en particuliere consumptie suggereert volgens DNB dat een stijging (daling) van de reële huizenprijzen van 1% op korte termijn gepaard gaat met een stijging (daling) van de reële particuliere consumptie van 0,18%.
DNB: “In de periode 2000 - 2008 is in Nederland de gemiddelde reële huizenprijs met 24% gestegen. In de zes jaar daarna volgde onder invloed van de financiële crisis een daling van de reële huizenprijs met weer 24%. Vanaf 2014 is de reële huizenprijs gestaag gestegen. De voor Nederland gevonden relatie tussen de reële huizenprijs en de reële consumptie impliceert dat ruim 40% van de cumulatieve consumptiegroei sinds 2014 (rond 6%) kan worden toegeschreven aan de toename van de reële huizenprijs.”