Indien adviseurs en bemiddelaars het burgerservicenummer (BSN) niet kunnen verwerken, zullen zij niet meer kunnen adviseren en bemiddelen voor een groot aantal financiële producten. (Branche)organisaties doen een dringende oproep aan het Ministerie van Financiën om meer zekerheid te verschaffen.
Dat schrijven NVF, OvFD, CFD, NVHF, Vereniging FFP, HDN, Contactgroep Automatisering en NVIA in een brief aan ministerie van Financiën, het ministerie van Justitie en Veiligheid en de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Zij reageren daarmee op een eerder verzonden brief van het Ministerie van Financiën waarin de (juridische) positie van adviseurs/bemiddelaars onduidelijk is geworden wat betreft het verwerken van het BSN.
Het BSN is een wettelijk identificatienummer dat op grond van de Uitvoeringswet AVG bij de verwerking van persoonsgegevens alleen mag worden gebruikt ter uitvoering van de betreffende wet dan wel voor doelen bij de wet bepaald.
Organisaties buiten de overheid mogen het BSN alléén gebruiken als dit in de wet staat. Banken, levensverzekeraars en schadeverzekeraars zijn bijvoorbeeld aangewezen als administratieplichtigen, die gegevens aan de Belastingdienst moeten renseigneren. Deze administratieplichtigen zijn gehouden om bij de gegevens en inlichtingen het BSN te vermelden van degene op wie de gegevens en inlichtingen betrekking hebben.
“Intermediaire aanbieders met een wettelijke grondslag c.q. plicht om het BSN te verwerken, besteden deze werkzaamheden feitelijk contractueel uit aan adviseurs/bemiddelaars. Verrichten zij die werkzaamheden niet, dan komen hypothecaire- en consumptieve kredieten, levensverzekeringen en pensioenovereenkomsten simpelweg niet tot stand”, aldus de brief.
“Een adviseur/bemiddelaar verwerkt al heel snel het BSN, omdat hij voor het advies en de bemiddeling veel documenten waar het BSN op staat bij klanten op moet vragen, verzamelen, raadplegen, gebruiken en deze moet doorsturen naar de aanbieder. Verwerking van het BSN is voor adviseurs/bemiddelaars dan ook absoluut niet te vermijden en noodzakelijk om hun bedrijfsactiviteiten te kunnen uitvoeren.”
De brancheorganisaties betogen dat er een wettelijke grondslag bestaat voor adviseurs/bemiddelaars om het BSN te verzamelen op grond van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). Zij moeten op grond van de Wwft een cliëntenonderzoek verrichten, waarbij de cliënt wordt geïdentificeerd en geverifieerd.
Intermediaire aanbieders maken voor de Wwft gebruik van de identificatie- en verificatiegegevens die zijn binnenkrijgen van het door de adviseur/bemiddelaar uitgevoerde cliëntenonderzoek.
De adviseur controleert het identiteitsbewijs. Vervolgens stuurt de adviseur een kopie van het identiteitsbewijs door naar de aanbieder. Voor het bewijs dat de identificatie en verificatie daadwerkelijk heeft plaatsgevonden dient de adviseur/bemiddelaar derhalve een kopie te bewaren. De AFM stelt ook dat de identificatie in de administratie moet worden vastgelegd.
Aanbieders leggen ook inzake de Wwft en het cliëntenonderzoek contractueel voorwaarden op in de samenwerkingsovereenkomsten die zij afsluiten met adviseurs/bemiddelaars om ook op die manier te waarborgen dat adviseurs aan de Wwft voldoen om aansprakelijkheid te voorkomen.
De brancheorganisaties erkennen dat de positie van adviseurs/bemiddelaars om het BSN te verzamelen op grond van de wettelijke grondslag voor aanbieders – de renseigneringsplicht – onduidelijk is. “Maar de wettelijke grondslag voor adviseurs/bemiddelaars op grond van de Wwft lijkt duidelijk. Uw brief veroorzaakt daarmee grote onzekerheid en het is van groot belang dat we onze achterban zo snel mogelijk (juridische) zekerheid kunnen verschaffen.”
“Indien adviseurs/bemiddelaars onverhoopt geen wettelijke grondslag hebben om het BSN te verwerken, dan levert dit grote problemen op bij de totstandkoming van financiële overeenkomsten voor de consument via onafhankelijke adviseurs/bemiddelaars.”
De brancheorganisaties verzoeken de ministeries en de AP dan ook dringend om in overleg te gaan over deze problematiek.
Het bericht Brandbrief om BSN verscheen eerst op InFinance.
De torenhoge huizenprijzen maken het voor starters in de randstad onmogelijk om een huis te kopen. Particulier huren is vaak te duur en voor een sociale huurwoning komen starters ook al niet in aanmerking. De Amsterdamse woningcorporatie Stadgenoot signaleerde deze problemen en ontwikkelde een nieuw huurconcept: het jongerencontract. Perry Hoetjes, manager strategie van Stadgenoot, vertelt er meer over.
De huizenprijzen stijgen al sinds eind 2013 en met een plus van ruim 10 procent in het tweede kwartaal is hieraan nog geen einde gekomen. Toch kunnen de huizen niet eindeloos duurder worden. Frans Wittenberg, adjunct-directeur Wonen en Gebiedsontwikkeling van Bureau Stedelijke Planning, verwacht dan ook een stabilisatie van de prijzen.