Wooncrisis in Duitsland
Het woningtekort is niet een uniek Nederlands probleem. Ook elders rijzen de prijzen uit de pan en zitten grote groepen met de handen in het haar. We nemen een kijkje over de grens: hoe gaat het er aan toe in Duitsland?
Het woningtekort is niet een uniek Nederlands probleem. Ook elders rijzen de prijzen uit de pan en zitten grote groepen met de handen in het haar. We nemen een kijkje over de grens: hoe gaat het er aan toe in het Verenigd Koninkrijk?
Het Verenigd Koninkrijk kent al geruime tijd een woningcrisis. Jaarlijks zou het land 345.000 nieuwe woningen moeten opleveren om aan de stijgende vraag te kunnen voldoen. Een aantal dat het VK alleen eind jaren ‘60 haalde, maar sindsdien nooit heeft kunnen evenaren. Na de financiële crisis in 2008 is de woningbouw sterk afgenomen en pas in de laatste twee jaar worden sprongen gemaakt. Op zijn vroegst in 2025 zou het VK de eigen doelstellingen kunnen halen. Dan duurt het nog minstens tien jaar voor de achterstanden zijn ingelopen.
De nood is echter hoog: starters kunnen geen huizen vinden en wonen vaak noodgedwongen nog met vreemden of met vrienden samen. De betaalbaarheid van woningen is een probleem, zeker in steden als Londen en Cambridge. Leraren, politieagenten en verpleegkundigen - laat staan schoonmakers - zijn niet meer in staat in (de buurt van) deze steden te wonen. Dat heeft verstrekkende gevolgen voor de sociale voorzieningen en op levensstandaarden.
Het is het gevolg van een politiek beleid dat decennialang is gevoerd, stelt onder meer de Resolution Foundation, een stichting die levensstandaarden wil verhogen. Sociale woningen worden sinds de jaren ‘80 nauwelijks gebouwd, terwijl financiële stimuli, zoals overheidshulp voor starters, vooral een prijsopdrijvend effect hebben gehad en daardoor ten gunste kwamen aan een oudere generatie huizenbezitters. “De prijzen van woningen zijn zo hoog dat de meeste millennials alleen in staat zijn om een huis te kopen als de ‘bank van papa en mama’ een woning meefinanciert”, stelt onderzoeker Lindsay Judge.
Kostte een gemiddelde woning, gecorrigeerd voor inflatie, in 2000 nog £139.532, afgelopen jaar was dag £238.211 (€278.680). Dit zijn de prijzen voor het hele landelijke gemiddelde - van Noord-Ierland, waar je voor minder dan €175.000 een gemiddelde woning koopt, tot de Londense metropool waar een huis op €787.712 uitkomt.
In de eerste helft van dit jaar is de waarde van woningen nog eens met 10% gestegen. De prijsstijgingen zullen nog flink aanhouden, want hoewel er langzaam meer gebouwd wordt, zijn de meeste gemeenten waar die extra huizen moeten komen faliekant tegen - iets wat we ook in Nederland zien. Een oplossing is dus nog lang niet in zicht. Judge: “Het goede nieuws voor starters die nu wél een eerste stap op de huizenladder zetten, is dat ze meer waarde kunnen creëren met hun eerste woning dan welke generatie dan ook.”
Het woningtekort is niet een uniek Nederlands probleem. Ook elders rijzen de prijzen uit de pan en zitten grote groepen met de handen in het haar. We nemen een kijkje over de grens: hoe gaat het er aan toe in Duitsland?
Je netwerk goed onderhouden. Dat is voor Robert van der Hoeven (52) de sleutel tot het succes. Want dankzij zijn netwerk en mond-tot-mondreclame komen bijna al zijn klanten binnen. “Altijd je afspraken nakomen. En als iets niet kan, daarover open en eerlijk communiceren.”
Het woningtekort is niet een uniek Nederlands probleem. Ook elders rijzen de prijzen uit de pan en zitten grote groepen met de handen in het haar. We nemen een kijkje over de grens: hoe gaat het er aan toe in Hongkong?