Elke week spreken we met een hypotheekadviseur over het laatste nieuws uit de sector. Deze keer gaan we in gesprek met Susan van der Graaf van De HypotheekAcademie. Het onderwerp: vrienden die samen een huis kopen en het toenemende tekort aan passende seniorenwoningen.
“Zeker. Starters of alleenstaanden kopen steeds vaker samen een huis met een vriend, collega of kennis. Logisch ook, want de woningmarkt is flink overspannen en alleen lukt het vaak gewoon niet meer. Samen sta je sterker - ook financieel. Laatst hielp ik nog twee broers die besloten om samen een huis te kopen. Geen partnerrelatie, maar wel duidelijke afspraken en een gedeeld doel. En dat verliep eigenlijk gewoon soepel. Steeds meer geldverstrekkers staan hier ook voor open. Zolang het maar geen "vooropgezet plan" is waarbij iemand bewust na een paar maanden vertrekt om bijvoorbeeld meer te kunnen lenen. Sommige geldverstrekkers zijn daar alert op en bouwen daar voorwaarden voor in, zoals dat je het eerste jaar niet zomaar uit de hypotheek kunt stappen.
Het idee dat je per se een levensplan met elkaar moet hebben om samen te kunnen kopen, raakt steeds meer achterhaald. En eerlijk gezegd: ook mensen mét zo’n plan gaan soms uit elkaar. Dus het risico is niet per se groter, alleen anders. Ik vind het in elk geval een mooie ontwikkeling dat twee volwassen mensen gewoon samen een woning kunnen kopen, zonder dat daar meteen een romantische relatie aan vast hoeft te zitten. Mits je alles goed afspreekt, is er wat mij betreft niets dat je tegenhoudt.”
“Michiel Meijer snijdt hier een belangrijk punt aan. In eerste instantie vond ik het wat ver gezocht, vooral als het gaat om financiële nadelen zoals verlies van AOW of toeslagen. In mijn praktijk, die zich vooral richt op koopwoningen, zie ik dat die impact vaak meevalt. Zorgtoeslag is doorgaans beperkt, huurtoeslag speelt bij mijn klanten vrijwel niet, en de SVB kijkt bij AOW-korting ook naar de aard van de samenwoonrelatie. Dus dat hoeft geen showstopper te zijn. Maar als het gaat om de doorstroming van senioren, ben ik het roerend met hem eens: daar zit echt een knelpunt. Veel senioren willen best verhuizen, maar het aanbod sluit gewoon niet aan. Er zijn te weinig geschikte, gelijkvloerse woningen en procedures rondom bouwen en ontwikkelen zijn stroperig. Dat vertraagt de hele keten op de woningmarkt.
Wat ik een inspirerende gedachte vind, en daarin denk ik met Michiel mee, is om veel creatiever te kijken naar woonvormen. Waarom geen woonprojecten waar starters en senioren samenkomen? Starters brengen energie, senioren financiële ruimte. Dat kan elkaar juist versterken. En zodra starters doorstromen naar een volgende fase, komt er weer ruimte vrij voor de volgende lichting.
Wat betreft financiering zie ik juist dat er al veel mogelijk is. Er zijn volop opties voor overbrugging en het meenemen van een lage hypotheekrente. Geldverstrekkers denken steeds beter mee met senioren. Het kan altijd beter - vooral als de rente hoog is - maar we zijn echt al een heel eind verder dan tien jaar geleden.”