Financiële markten lijken soms op een spel domino. Linksachter valt een steentje dat nauwelijks opgemerkt wordt, om vervolgens een gigantische impact te veroorzaken. Neem de crisis in 2008. Agressief verstrekte hypotheken in Amerika veroorzaken uiteindelijk een grote bankencrisis en werkloosheid wereldwijd.
Zo was het ook afgelopen week. Liz Truss, of beter gezegd haar minister van Financiën, kondigt aan dat er belastingkorting komt en de hypotheekrente gaat omhoog. Hoe kan dat?
Financiële markten zijn onrustig door de hoge inflatie en dus hebben uitspraken van politici en/of centrale bankiers veel impact. Met name als er besluiten worden genomen die veroorzaken dat de inflatie nog verder stijgt. Hogere inflatie betekent namelijk dat centrale bankiers de rente nog verder laten stijgen om de inflatie te breken.
De spagaat voor politici is nu al groot. Niet helpen bij de energierekening van burgers is bijna onhoudbaar, maar hogere staatsschulden, nu de rente weer positief is, en het in standhouden van inflatie is ook geen optie.
Rente schiet omhoog
Liz Truss deed echter niet alleen uitspraken over ondersteuning van huishoudens met de laagste inkomens, maar ging verder. Daarmee sloeg de angst op het hart van de financiële markt en schoot de rente van Engelse staatsobligaties omhoog, maar ook van Europese rentes. Als Truss dit kan doen, wat gaat er dan in andere (Europese) landen gebeuren? Gaan overheden niet matigen? Gelukkig heeft zij haar plannen moeten aanpassen en is de rust weer iets teruggekeerd.
Maar deze angst veroorzaakte wel een kettingreactie, want als Europese rentes stijgen, dan stijgen ook hypotheekrentes. Financiële instellingen financieren zich namelijk tegen deze rente, en dus wordt dat doorvertaald in hogere hypotheekrentes.
Voor de komende tijd blijft dan ook dé vraag, ook voor de hypothekenmarkt, waar gaan we heen met deze energiecrisis en de inflatie? Er zal veel wijsheid van politici en centraal bankiers worden gevraagd, zeker met de wereldwijde financiële markt die over hun schouders meekijkt.