De coronapandemie heeft de Italiaanse woningmarkt vorig jaar niet aangetast. Integendeel, de huizenprijzen lieten in 2020 de grootste stijging van het gehele decennium zien. De prijzen namen, in vergelijking met het jaar daarvoor, met 1,9% toe. Dat is een bijzondere ontwikkeling, omdat Italië na het Verenigd Koninkrijk in Europa het zwaarst is getroffen door de pandemie. Bovendien kondigde het vorig jaar een heel strikte lockdown af.
Profiteren van opkomst thuiswerken
Het zuiden van Italië en de eilanden lieten met name in de laatste maanden van 2020 een opvallende trend zien. Daar stegen de prijzen in het laatste kwartaal met 3%. Het zuiden en de Italiaanse eilanden profiteerden van de opkomst van het thuiswerken. Omdat Italiaanse werknemers vaak niet meer aan een werkplek zijn gebonden, willen ze naar wat goedkopere gebieden als zuid-Italië en de eilanden verhuizen.
Toch vertrekt niet iedereen naar het zuiden. Zo stegen in Milaan, het economische hart van het noorden, de huizenprijzen vorig jaar met liefst 7,4%. Er is hier veel vraag naar luxe appartementen in het centrum van de stad, waardoor de prijzen flink worden opgedreven.
Studenten kunnen in Milaan bijna geen betaalbare kamer vinden. Een gemeubileerde kamer in het centrum kost ongeveer €1200 per maand. Er is daarom een oproep aan ouderen gedaan om een student in huis te nemen. Die kunnen klusjes in en rond het huis doen en ook de eenzaamheid van sommige ouderen oplossen. In ruil hoeven de studenten geen huur te betalen.
Heel laat het huis uit
Een opvallend verschil met Nederland is dat veel Italiaanse jongeren pas rond hun 30ste het ouderlijk huis verlaten. In Nederland gaan jongeren het huis uit als ze gemiddeld 24 zijn.
Met name Italiaanse mannen kunnen de spaghetti van hun ‘casa di mama’ niet loslaten. Het zijn echte ‘moederskindjes’, waardoor ze pas op vrij late leeftijd op zichzelf gaan wonen. “De meeste jongeren blijven ook vanwege economische redenen graag thuis wonen”, zegt de Italiaanse psycholoog Elena Coda. “Het is goedkoop en geeft je de ruimte om het leven wat minder serieus te nemen.”